Anaokuluna Başlama ve İlk Ayrılık

Anaokuluna Başlama ve İlk Ayrılık

O zaman anaokulunda 3 haftayı devirdiysek #tarihenot demeye geldim
📝📚😊
Cancan ile doğduğundan beri tam 27 ay sonra ilk defa bu kadar ayrı kalıyoruz..
Başlardaki “ellerim bomboş yüreğimde bir sızı” modu tabii ki henüz geçmedi ama işler kolaylaştıkça hafifledi, (tanıyanlar bilir en dandik diziye bile kovayla gözyaşı dökerim) şanıma yakışır bir başlangıç yaparak Can’ı bırakıp okuldan çıktığım ilk gün baya ağladım🙄Yavrum zaten bir tek o gün adam akıllı ağladı anne gitme diye! sen ne demeye ağlıyorsun, hayır tabii ki #ağlamıyorumgözümetozkaçtı 😂
Şaka bir yana, yanında ağlamadım, çıkınca ağladım ama his-se-di-yor-lar noktanet!
Önce size Almanya’daki sistemden biraz bahsedeyim;
*Okulda 0-6 yaş arası çocuklar var. genel itibariyle hepbirlikteler, ama 0-4 daha çok serbest oyun oynarken 4-6 grubuna okula hazırlık adı altında özel etkinlikler yaptırılıyor, zaten birgün yüzmeye bir gün spora götürülüyorlar pek ayak altında öyle çok büyük çocuk yok yani..
*Çocuk ortama, arkadaşlara öğretmenlere alışması amacıyla ilk hafta öğrenciden ziyade düzenli bir ziyaretçi gibi takılıyor ve annesi/ebeveyni full yanında oluyor, genelde okul saatini tam doldurmadan da çıkıyorsunuz
*İkinci hafta okulda geçirilen zaman artırılıyor ama yine tam süre değil, arada anne dışarı çıkıyor sonra tekrar geliyor, öğretmenler annenin yokluğunda alışma sürecindeki çocukla full ilgileniyorlar ama bu ilgi bunaltma ya da çocuğu noluyoruza getirmeden oluyor herşey doğal akışında..
Haftanın son günlerine doğru annenin dışarıda kaldığı süre artırılıyor. Örneğin ben ilk yarım saat ile başladım, sonraki gün 1 saat, sonra 2 saat, sonra 4 saate kadar çıktık. O sürede (burası tamamen öğretmenlerin ilgisi ve samimiyetiyle alakalı sanırım) size çocuğunuzun içeride ne yaptığı, nasıl eğlendiği, neler oynadığı, kiminle takıldığı vs foto ve videolar geliyo! Gerçekten şanslıyım sanırım herşeyin yolunda gittiğini bilmek inanılmaz rahatlatıcı ☺🙏
*Üçüncü hafta ise artık içiniz daha da rahatlamuş oluyor ve sabah bırakmalar başlıyor, kaç saat kalacağı ya da full kalıp kalmayacağı öğretmenlerle çocuğun durumuna göre ayarlanıyor, bizim okul 6 saat, Cancan haftanın yarısına kadar 4 saat kaldı, son yarısında da 5 saat! Yani sözün öZü süreç tamamen çocuktan çocuğa farklılık gösterse de çocuklar kaba itibariyle 3 haftada yeni bir ortama sanki yıllardır oradalarmışçasına alışıyorlar da ana babanın olayın şokunu atlatması daha uzun sürüyor!😅 Dediğim gibi içeriden foto/video gelmese inanmicam nasıl rahat olduğuna, nasıl severek vakit geçirdiğine💕🙏 Çok şükür!
Şaşırdığım diğer iki konu;
birisi Tabii ki #göçmenanneler in korkulu rüyası #dilproblemi den korkuyordum ben de biraz, ama çocuklar #bedendili yle öyle güzel anlaşıyolar ki şaşar kalırsınız! Can türkçe konuşuyo, arkadaşları ve öğretmenleri almanca konuşuyo ama herkes birbiriyle gayet iyi anlaşıyo😆 almanca öğrenmesi ile ilgili de 6-8ay gibi bir süreden bahsediyorlar, şaşkınlıkla bekliyorum bakalım🙏
Diğeri de yemek mevzusu; Can hiçbir zaman çok rahat yiyen bir çocuk olmadı, günlük yemesi gerekenleri kendi yediği kadar yer gerisini de içim rahat etmesi adına bir şekilde ben yediririm şeklinde bir düzendeyiz.. ama okulda tabii ki kimse onun arkasından koşmuyor😂 ve belki de yesin diye gözünün içine bakan olmayınca, yanındaki tüm çocuklar hepbirlikte masaya oturup hapur hupur yemeklerini yiyince o da bir güzel yiyor Allahım bu Can mı diye gözlerim yuvalarından çıktı çıktı girdi 🙈
Gelelim #okulaalışma sürecindeki gözlem ve tavsiyelerime;
*İçeride yanında durduğum zamanlarda, sürekli onunla oyun oynamadım, daha çok güven veren ama uzakta duran bir gözlemci gibi evet burası güvenli ve ben de burayı çok seviyorum hissi yaratmaya çalıştım
*Onu arkadaş edinmesi, çocuklarla iletişim kurması için asla zorlamadım, akışına bıraktım, gözlem yapmasına izin verdim.. o sürede ben de öğretmenleri tanıma amaçlı bol bol onlarla sohbet etmeye çalıştım, güldüm eğlendim.. ne de olsa çocuklar bizi kopyalıyor annem ne kadar mutlu imajı bence işe yarıyor
*Sıra dışarı çıkmalara geldiğinde; biliyorum çok zor ama metin olun annecikler! Çocuklar o kadar akıllılar ki sizin gerginliğinizi, ayrılmak, bırakmak istemeyişinizi hissedip duygularınızı çok güzel kullanıyorlar! Ben bunu ilk gün çok net anladım ve ikinci gün anında bir ayar verdim kendime sonrası süt liman🙏  yani aynen memeden kesmede yada diğer şeylerde olduğu gibi önce annenin hazır olması süreci çok etkiliyor.. Can sadece ilk gün anne gitme diye ağladı sonraki günler öğretmenlerinin kucağında camdan bana el salladılar🙋
*Çocuğunuza herşeyi anlatın hiç yorulmadan! Ben zaten çenesi düşük olduğum için Can doğduğu andan beri çok konuşuyorum, çok anlatıyorum😅 İşe yarıyor.. Orayı çok eğlenceli bulduğumu, uzaktan onu oyun oynarken hep izlediğimi,  mutluluğuyla mutlu olduğumu, onunla hep gurur duyduğumu, onu çok sevdiğimi, asla zaten bırakmadığımı geri gelip onu alacağımı bilmesi, bilse bile tekrar tekrar sizden duyması çok güzel bence 💕
Büyüyoruz evlat birlikte büyüyoruz!
Bu da bir eşikti ve biz atladık atlıyoruz bakalım darısı yenilerine 😉 #nextplease !